Alles is

Bloemstuk

Het is goed zo. Dat is wat mijn oma zei, maandagmiddag. En dat was ook zo, daar was iedereen het over eens. Het lichaam was op, bijna letterlijk. Nu gaf ook de geest daar aan toe. Zo verward als oma de laatste tijd meestal was, zo helder was ze die middag. Het is goed zo.

Maandagmiddag namen we met zijn allen afscheid. Van mijn lieve oma, ‘het liefste vrouwtje van het hele verpleeghuis’. Geen speld tussen te krijgen. Afscheid nemen is nooit gemakkelijk, maar ik ging met een warm gevoel naar huis. Eigenlijk prachtig dat dit zo mocht gaan. Het is goed zo, daar was iedereen het over eens.

Dinsdagmiddag was oma nogmaals helder, toen de huisarts er was. Oma wilde slapen, en dat mocht. Ze ging er eens goed voor liggen, met haar handen in elkaar gevouwen op haar buik. Oma viel in slaap. Rust, eindelijk.

Diezelfde middag overleed ze. Terwijl mijn dochter lachend speelde met de wind en mijn zus getroost werd door de zon. Zou het…?

Daar sta ik dan. Met mijn rationele brein. Tranen biggelen over mijn wangen en mengen zich met regendruppels. Het is woensdagochtend terwijl ik wacht op een trein en onverwachts gevloerd wordt door een volstrekt willekeurig nummer. Het nummer liet me inzien wat is, en hielp me loslaten wat is geweest.

Dat ik trots ben op mijn oma. Dat haar onvoorwaardelijke liefde oneindig verder strekt dan de grenzen van haar lichaam. En dat ik die bij me draag, voor de rest van mijn leven. Van mijn lieve oma, die alles is.

En nu,
nu het zover is,
nu het niet zo lang meer duurt
en de wind voor eeuwig ligt
nu alles is, nu alles is
en misschien, misschien te laat
misschien wel voor altijd
als een vreemde, als een vriend
misschien tot ziens
misschien ook niet

hoe in elk gezicht
en hoe de eerste keer
en hoe alles langzaam weer
naar de bodem zinkt
hoe liefde is
hoe leven moet
hoe afscheid klinkt

wat ik ken, wat ik niet meer ben
waar ik wankel in geloof
hoe de mensen zijn
in hun hart, in hun hoofd
en wat slaapt onder de grond
en met stille wortels wacht
op de allereerste dag
tot het licht haar longen vult
adem uit, adem in
er is verder niets
er is verder niets
alleen de liefde blijft,
dat is alles wat er is
alles is

1 comment

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *